🦬 Dolina Pięciu Stawów Szlak Dla Dzieci
Nagrodą dla dzieci za przejście mogą być pyszne gofry lub szarlotka w bufecie na Polanie Strążyskiej. Dodatkowy, kilkuminutowy spacer, zaowocuje możliwością skosztowania oscypka i zapoznania się z zasadami wypasu owiec. Parking Dolina Strążyska – Polana Strążyska – Parking Dolina Strążyska
Od urodzenia mieszkam w górach i pewnie dlatego zgodnie ze znanym przysłowiem: „Cudze chwalicie, swego nie znacie” od zawsze ciągnie mnie nad morze. W związku tym dosyć rzadko wyruszam na górskie szlaki, ale kiedy jestem już w trasie i podziwiam niezwykłą urodę gór to na nowo doceniam miejsce w którym się urodziłam. Tym razem postanowiłam połączyć Tatry z wodą i muszę przyznać, że jest to kombinacja doskonała. Przygotowałam dla Was krótki opis trasy i kilka rad dotyczących zorganizowania podobnej wyprawy. 1. Przyjedź z samego rana. Asfaltowa trasa biegnąca do Morskiego Oka jest jedną z najczęściej uczęszczanych przez turystów dlatego jeżeli chcecie uniknąć tłumów i zaparkować samochód bądźcie na miejscu z samego rana. Jadąc w tygodniu łudziłam się, że będzie mniej osób i przez to o godzinie 9:30 musieliśmy zostawić samochód na parkingu po słowackiej stronie zajmując tym samym jedno z ostatnich miejsc i dokładając sobie w sumie 4 dodatkowe kilometry marszu. Dobrym pomysłem jest nie pchać się w stronę Palenicy Białczańskiej tylko zostawić samochód w centrum i podjechać busem. Z tego co widzieliśmy stojąc w korku tamtejsze busy obowiązuje ruch obustronny stąd macie gwarancję dotarcia na parking przed samochodami osobowymi. 2. Czy trasa jest trudna? Odcinek Palenica Białczańska – Dolina Pięciu Stawów Trasę rozpoczynamy razem z turystami idącymi na Morskie Oko i za Wodogrzmotami Mickiewicza odbijamy w prawo w kierunku Doliny Pięciu Stawów. Pierwsze podejście po kamiennych schodach może nas trochę zmęczyć, ale poźniej idzie się już dosyć przyjemnie. Szlak prowadzi nas malowniczą Doliną Roztoki i po około 1,5 godziny w okolicach stacji wyciągu towarowego, który wywozi jedzenie i picie do schroniska dochodzimy do rozwidlenia szlaków. Mamy do wyboru krótszy, ale bardziej stromy czarny szlak którym dojdziemy bezpośrednio do schroniska i dłuższy zielony (nasz wybór) biegnący wzdłuż największego w Polsce wodospadu Siklawa. Odcinek Dolina Pięciu Stawów – Świstowa Czuba 1763 m To zdecydowanie najbardziej widokowy odcinek na całej trasie. Musimy wspiąć się delikatnie do góry, ale widoki zapierają dech w piersiach i nie czuć przez to zmęczenia. Co tu dużo pisać – można nacieszyć oko przepięknym krajobrazem. Odcinek Świstowa Czuba – Morskie Oko Tutaj zaczynają się przysłowiowe schody. Zejście w stronę Morskiego Oka nie należy do najprzyjemniejszych i ciągnie się w nieskończoność. Piszę to oczywiście z punktu widzenia amatora, który nie bywa na szlaku zbyt często. Jednak mijały nas dzieci, znalazła się też pani w sandałach więc na pewno dacie radę 🙂 Po zejściu do drogi asfaltowej możemy podejść kawałek w stronę schroniska nad Morskim Okiem lub od razu tak jak my skręcić w lewo i maszerować jeszcze jakieś 9 kilometrów już w stronę parkingu. 3. Ile godzin potrzebuje żeby pokonać trasę? To oczywiście zależy od kondycji i innych czynników. Dla mnie, mojego męża i rodziców była to wycieczka całodniowa. 4. O czym warto pamiętać? Może to banalne, ale załóż odpowiednie buty i ubierz się na sportowo. Ja nie mam butów typowo górskich, ale to nie znaczy, że zakładam tenisówki lub sandały. Oprócz tego, że będzie ci niewygodnie to stwarzasz zagrożenie dla siebie i innych osób na szlaku. Oczywiście przygotuj sobie 25 zł na parking i 5 zł na bilet do wejścia na teren Parku Narodowego. 5. A może słynna przejażdżka bryczką na trasie? Jeżeli wybierasz się tylko do Morskiego Oka lub braknie Ci sił w drodze powrotnej to nie męcz proszę biednych koni, które harują tam cały dzień. To, że wieziesz swój leniwy tyłeczek i napędzasz ten chory biznes nie jest niczym fajnym. To wręcz powód do wstydu. A jeżeli ta trasa jest dla ciebie za długa to następnym razem mierz siły na zamiary 🙂 To już wszystko co chciałam Wam dzisiaj przekazać. Zapraszam Was również do obejrzenia krótkiego filmu w którym możecie podziwiać krajobrazy i zobaczyć miejsca o których piszę. Do poczytania wkrótce! Szlak na Dolinę Pięciu Stawów jest średnio trudny i wymaga dobrej kondycji fizycznej. Wędrówka zajmuje około 6-8 godzin, w zależności od tempa i liczby postojów. Trasa nie jest oznaczona numerem, ale jest dobrze widoczna i łatwa do zidentyfikowania. Warto jednak pamiętać o ostrożności, zwłaszcza na odcinkach skalistych i podczas Dolina Pięciu Stawów Polskich z najwyżej położonym schroniskiem górskim w Polsce to częsty cel turystów. Nie ma się czemu dziwić, szlak prowadzący z Palenicy Białczańskiej nie nastręcza większych trudności a widoki roztaczające się spod schroniska na Tatry Wysokie są wspaniałe. Najpierw jednak trzeba dotrzeć do wspomnianej Palenicy, ale nie jest to problemem, gdyż wystarczy złapać busa jadącego w kierunku Morskiego Oka. A wiadomo jaką popularnością cieszy się ta trasa. Z centrum Zakopanego podróż trwa około 40 minut. Z parkingu ruszamy wraz z tłumem, czerwonym szlakiem, asfaltową drogą w stronę Morskiego Oka. Po około 30 minutach podejścia, za Wodogrzmotami Mickiewicza pojawia się zielony szlak odbijający w prawo, w las. To właśnie szlak do “Piątki”. Porzucamy zatem asfalt i tłumy i wchodzimy w piękną Dolinę Roztoki. Szlak początkowo prowadzi przez las, są podejścia, mostki, kładki. Z czasem las zamienia się w kosówkę, pojawiają się zatem ładne widoki na masyw Wołoszyna, widoczny po prawej stronie. Dolina 5 Stawów Po około 1,5 godzinnej wędrówce zielonym szlakiem pojawia się rozwidlenie. Czarny szlak, odbijający w lewo doprowadzi nas bezpośrednio pod schronisko w około 40 minut, natomiast ci którzy pozostaną na szlaku zielonym dotrą w około 45 minut nad brzeg Wielkiego Stawu, mijając po drodze Siklawę. Wodospad prezentuje się imponująco zwłaszcza po okresie bardziej intensywnych opadów. Warto przysiąść na jednym z kamiennych głazów i nacieszyć oko widokiem. Brzegiem Wielkiego Stawu do schroniska dotrzemy w 5 minut. Widoki na szlaku Widoki na Wołoszyn Zielony szlak do Doliny Już niedaleko Dolina 5 Stawów Przy schronisku jeszcze pusto Schronisko – popularna “Piątka” Dolina 5 Stawów Dolina 5 Stawów Dolina 5 StawówDzisiejszą wycieczkę zaczynamy od Morskiego Oka, gdzie zrobiliśmy krótką przerwę na szarlotkę i zdjęcia. Stamtąd udaliśmy się w kierunku Doliny Pięciu Stawów W zasadzie to niniejszy opis mogę zacząć jednakowoż jak ostatni (dot. Doliny Staroleśnej): Mała Zimna Woda przepiękną doliną jest. Wraz z piętrem Pięciu Stawów Spiskich tworzy zdumiewającą scenerię, nie tylko ze względu na sugerowane przez nazwę (i zawsze udane) połączenie z serii „jeziora + turnie”. Smaczków jest znacznie więcej i z powodzeniem mogę nimi poczęstować nawet początkujących wędrowców. Będziemy mijać dziki ogród, dwie siklawy, zapierającą dech Żółtą Ścianę, by dotrzeć do najwyżej położonego całorocznego schroniska w Tatrach. Dolina Małej Zimnej Wody widziana z Siodełka TRASA: ROZDROŻE NAD RAINEROWĄ CHATĄ – DOLINA MAŁEJ ZIMNEJ WODY – SCHRONISKO TÉRYEGO – DOLINA PIĘCIU STAWÓW SPISKICH – szlak zielony JAK DOTRZEĆ?: Generalnie zielony szlak zaczyna się w Starym Smokowcu, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby zacząć w Tatrzańskiej Leśnej tudzież Tatrzańskiej Łomnicy. Wszystkie te szlaki prędzej czy później łączą się w okolicy Rainerowej Chaty, gdzie zacznę opis szlaku do Terinki. Don’t worry, już wcześniej odwaliłam kawał roboty – rozłożyłam wymienione wyżej trasy na czynniki pierwsze i dodałam praktyczne informacje. Wystarczy przeklikać na wpis Dolina Zimnej Wody – opis szlaków. CZAS: (średni, bez odpoczynków) 2 h 15 min od rozdroża nad Rainerową Chatą, 3 h 45 min ze Starego Smokowca przez Siodełko (szlak zielony), 4 h 15 min z Tatrzańskiej Leśnej (szlak żółty, zielony), 4 h 30 min z Tatrzańskiej Łomnicy (szlak niebieski, zielony) TRUDNOŚCI: nie występują przy optymalnych warunkach, lecz trzeba mieć świadomość, że cel tej wędrówki, czyli schronisko Terinka, leży na wysokości 2015 m co czyni z pozornie trywialnej, dolinnej wycieczki dość poważną łazęgę PRZEWYŻSZENIE NA TRASIE: ok. 710 m od rozdroża nad Rainerową Chatą, 990 m od Starego Smokowca, 1100 m od Tatrzańskiej Leśnej, 1165 m od Tatrzańskiej Łomnicy ROZDROŻE NAD RAINEROWĄ CHATĄ – DOLINA MAŁEJ ZIMNEJ WODY – SCHRONISKO TÉRYEGO szlak zielony, 2 h 15 min No dobrze. Nie wnikam kto jak doszedł w rejon Rainerowej Chaty, choć podejrzewam, że większość chyba jednak przez Siodełko. Od teraz interesują nas tylko i wyłącznie znaki zielone prowadzące do Terinki i dalej przez Lodową Przełęcz aż do Tatrzańskiej Jaworzyny. Na krótkim 30-minutowym odcinku razem z zielonym szlakiem biegnie Tatrzańska Magistrala, ale tuż przed Schroniskiem Zamkowskiego ucieka w prawo, w kierunku Łomnickiego Stawu. Po drodze mijamy pierwszą z dwóch zapowiadanych siklaw – 20-metrowy Wodospad Olbrzymi wciśnięty w skalną szczelinę. Nie zabraknie też widoku na Dolinę Staroleśną ze Sławkowskim Szczytem w roli głównej. Wodospad Olbrzymi Przy Chacie Zamkowskiego z reguły bywa tłoczno, docierają tu ludzie plączący się w rejonie Wodospadów Zimnej Wody oraz wędrujący Magistralą pomiędzy Łomnickim Stawem a Siodełkiem (czytaj: pomiędzy kolejkami). Zapewne wczesnym rankiem panuje tu spokój, ale w ciągu dnia harmider szybko przepędza w słusznym kierunku – ku wyższym partiom doliny. Schronisko zbudował w czasie II wojny światowej znany taternik i przewodnik Štefan Zamkovský. W latach 30-tych gospodarzył w Terince, ale w 1942 roku zabrał się za budowę własnego schroniska, które niestety szybko stało się kwaterą Hitlerjugend. Musiała być niezła kołomyja, zważywszy, iż w pobliskim lesie ukrywali się partyzanci oraz Żydzi. Za komuny było jeszcze gorzej, bo władze czechosłowackie uznały Zamkowskiego za „kapitalistę” i odebrały mu schronisko. Chatar musiał opuścić ukochane Tatry – jak się później okazało na zawsze. Schronisko otrzymało wówczas imię bohatera ZSRR, kpt. Nálepki, dzielnie walczącego w szeregach Armii Czerwonej. Dopiero w 1992 roku chata wróciła w ręce rodziny Zamkowskiego. Obecnie chatarką jest Jana Kalinčikova, która zorganizowała małą galerię archiwalnych zdjęć (w jadalni) dot. rodziny założyciela i samego schroniska. Schronisko Zamkowskiego (Zamkovského chata, 1475 m) Kiedy już przebrniemy przez leśny odcinek i wyjdziemy ponad górną granicę lasu (to na szczęście nie trwa długo), czeka nas bardzo przyjemny odcinek szlaku. Ścieżka biegnie niemal płasko wśród głazów porośniętych zwartą kosodrzewiną i licznymi limbami, zasianymi tu przez Węgierskie Towarzystwo Turystyczne na początku XX wieku. Po lewej otwiera się widok na turnie Rywocin (Oštepy) i Kościółów (Kostoly), z prawej potężne urwiska Łomnickiej Grani. Na wprost bez problemu można dostrzec sylwetkę Schroniska Téryego ulokowaną na progu oddzielającym Dolinę Małej Zimnej Wody od Pięciu Stawów Spiskich. Dolina Małej Zimnej Wody. Na wprost ścieżki widać Złotą Siklawę i Terinkę. Na dnie doliny uwagę zwraca nie potok Małej Zimnej Wody a limby 😀 Spory odcinek szlaku wiedzie dnem doliny, niemal płasko Ciężko oderwać wzrok od postrzępionych turni w Łomnickiej Grani… Wygodna, ułożona z kamieni ścieżka prowadzi zboczem tuż ponad Wielkim Łomnickim Ogrodem, będącym pozostałością po dawnym jeziorku przylodowcowym. Torfiaste rozlewisko gęsto porastają ziołorośla. Potok płynie tu niezwykle leniwie, a pojedyncze limby aż proszą się o kadry na tle Złotych Spadów. Tatrzańska sielaneczka, rzekłabym. Wielki Łomnicki Ogród (Wysna Lomnicka Zahradka) Zachodnia ściana Łomnicy ginie wśród hordy turniczek Do tej pory szlak wspinał się bardzo łagodnie w górę doliny, za co zaraz przyjdzie nam zapłacić. Wysokości nabierzemy pokonując 300-metrowy próg polodowcowy, jakim Dolina Pięciu Stawów Spiskich obrywa się w południowym kierunku. Stroma ściana zwana jest Złotymi Spadami i to po jej płytach spływa Złota Siklawa – wodospad dobrze widoczny z dna doliny będziemy wkrótce mijać w bliskiej odległości. Pośrednia Grań i Żółta Ściana Złota Siklawa, ponad nią Żółta Ściana (2169 m). Nazwa szczytu pochodzi od żółtego zabarwienia skał spowodowanego porostami. Ścieżka przecina ścianę stawiarską, przekracza Małą Zimną Wodę i wspina się pod zerwami zjawiskowej Żółtej Ściany. Podejście jest wyczerpujące, toteż większość turystów nie odmawia sobie odpoczynku. Co ważne, południowa ekspozycja sprawia, że latem słonko przypieka niemiłosiernie, z doświadczenia wiem, że można tam zdechnąć z pragnienia! Złote Spady i Złota Siklawa Powyżej progu wystaje Mały Lodowy Szczyt, Pięciostawiańska Kopa oraz Lodowe Kopiniaki Złota Siklawa Do schroniska jeszcze kawałeczek 😉 Zbliżenie na Pośrednią Grań i Żółtą Ścianę Taternicy na Żółtej Ścianie, słynącej z trudnych dróg Paręnaście zakosów wyprowadza na próg Doliny Pięciu Stawów Spiskich, gdzie znajduje się jedno z najbardziej popularnych schronisk tatrzańskich. Po lewej Łomnicka Grań, po prawej Rywociny Zbliżenie na Wielki Łomnicki Ogród i przebytą drogę 🙂 Zakosy 😛 Ostatnie metry z widokiem na Durny Szczyt oraz Łomnicę Schronisko Téryego (Terinka, Téryho chata) leży na wysokości 2015 m i jest najwyżej położonym schroniskiem w Tatrach czynnym przez cały rok. Wyżej zlokalizowana jest tylko Chata pod Rysami, ale ze względu na duże zagrożenie lawinowe zamykana jest na sezon zimowy. Terinka powstała w latach 1898 – 1899 za sprawą Ödöna Téryego, założyciela i działacza Węgierskiego Towarzystwa Turystycznego (MKE), pierwszego zdobywcy Pośredniej Grani i Durnego Szczytu. Budowa w tamtych czasach wymagała ogromnego wysiłku, dość powiedzieć, że ponad 50 tysięcy ton materiału budowlanego wnoszono na plecach! Do dziś w ten sposób nosi się zaopatrzenie – widok nosiczów taszczących beczki piwa i skrzynie pełne spożywki nie należy do rzadkości. Schronisko Téryego popularnie zwane Terinką Terinka przetrwała do naszych czasów bez większych zmian. Rozbudowy były, a jakże, choćby ta powojenna, która zaowocowała drewnianą przybudówką (mającą chronić od wiatru i zimna). Spore remonty nastąpiły na początku lat 80-tych XX wieku, za czasów wieloletniego chatara Belo Kapolka. Ostatnie inwestycje związane były z budową małej elektrowni wodnej oraz montażem paneli słonecznych. W drzwiach wita tudzież żegna koza 🙂 Podobnie jak Zbójnicka Chata w Dolinie Staroleśnej, tak i Terinka jest schroniskiem małym i dalekim od wygód hotelu górskiego. Wystarczy wspomnieć słynne ogólnodostępne kibelki, gdzie za spłuczki robią wiadra, które wpierw trzeba samemu napełnić ledwie siąpiącą z kranu wodą. Ale co tam, kiedy pod wieczór znikną już tłumy turystów, a dolinę wypełni cisza, wtedy w pełni doceni się klimat wysokogórskiego schronu. Dolina Pięciu Stawów Spiskich – po ściągnięciu na dysk w pełnej rozdzielczości Na progu przy schronisku 😉 Dolinę Pięciu Stawów Spiskich (kotlina Piatich Spišských plies, górne piętro Doliny Małej Zimnej Wody) otacza 5 szczytów z Wielkiej Korony Tatr: Łomnica (2634 m, druga na liście WKT), Lodowy Szczyt (2627 m, trzeci na liście), Durny Szczyt (2623 m, czwarty), Baranie Rogi (2526 m, ósme) i Pośrednia Grań (2440 m, ostatnie, czternaste miejsce na liście WKT). Co ciekawe, te z góry listy wypadają zdecydowanie mniej interesująco od tych z niższą ilością metrów w metryce. I tak, Lodowy – potężny i magnetyczny od polskiej strony, tutaj prezentuje się co najmniej niepozornie. Durny z Łomnicą wyglądają kopiasto i nieco wtapiają się w otoczenie. Co prawda Łomnica eksponuje swoją słynną zachodnią ścianę, jednak tak nieco ukradkiem, widok nie jest w pełni otwarty. Za to Baranie Rogi dumnie serwują swoje urwiska opadające spod Baraniej Galerii, a Pośrednia Grań pręży płn-wsch. jakże efektowne lico. Lodowy Szczyt po prawej Śnieżny Szczyt, Baranie Rogi oraz Skrajna Spiska Turniczka Gołym okiem ciężko docenić ten widok, dopiero spore zbliżenie w pełni ukazuje piękno Łomnicy Pośrednia Grań Rewir Spiskich Stawów nosi wyraźne ślady działalności lodowców. Stawy to jedno, ale uwagę zwracają wygładzone przez ruchy lodowca kopuły skalne, tzw. mutony. Na jednym z takich wygładów zbudowano Terinkę. Najpiękniejsze w Tatrach mutony znajduję się w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich Na wzór naszej Doliny Pięciu Stawów Polskich i tutaj znajdziemy… sześć stawów! Barani Stawek leżący na wysokości 2207 m jest okresowy i tak jak Wole Oko nie załapał się do ogólnie przyjętego rozrachunku. Gwoli ścisłości dodam, że ze Spiskich Stawów wypływa potok Mała Zimna Woda, który przepływając Złote Spady tworzy wodospad Złotą Siklawę. Spiskie Stawy z drogi na Baranią Przełęcz Pośredni Staw Spiski i Terinka SZLAKI ZE SCHRONISKA TÉRYEGO Sytuacja do złudzenia przypomina tę z sąsiedniej Doliny Staroleśnej. Zwykły turysta bez towarzystwa przewodnika nie ma prawa wdrapać się na żaden okoliczny szczyt. W zasięgu pozostają jedynie dwie oznakowane przełęcze: Lodowa Przełęcz (Sedielko, 2376 m) – najwyżej położona przełęcz w Tatrach dostępna szlakiem turystycznym (zielonym). Podejście nie jest trudne, ale dość upierdliwe ze względu na osypujący się rumosz skalny. Wycieczkę można kontynuować aż do Tatrzańskiej Jaworzyny, schodząc Doliną Jaworową. Czerwona Ławka (Priečne sedlo, 2352 m) – to z kolei najtrudniejsza przełęcz w Tatrach Słowackich dostępna szlakiem turystycznym (żółtym). Czerwona Ławka łączy Dolinę Pięciu Stawów Spiskich ze Staroleśną, umożliwiając zaplanowanie naprawdę zacnej wycieczki całym systemem Doliny Zimnej Wody. Tę trasę już ładnie opisałam, zatem po szczegóły zapraszam do wpisu Czerwona Ławka – opis szlaku. Spąga, Czerwona Ławka oraz Mały Lodowy Szczyt Planując wycieczkę do Doliny Pięciu Stawów Spiskich miej świadomość, że idziesz na wysokość ponad 2000 m Terinka leży znacznie wyżej i dalej niż schroniska po polskiej stronie Tatr, praktycznie na wysokości Kopy Kondrackiej (2005 m) w masywie Czerwonych Wierchów! Dlatego ważne jest, aby do wędrówki przygotować się sumiennie. Jakby nie patrzeć – to kawał szlaku. A zatem nie lekceważ dolinnej wycieczki, łatwej technicznie, owszem, ale mogącej zaangażować Cię nawet na 8-9 godzin. Zerknij na wpis: CO SPAKOWAĆ NA 1-DNIOWĄ GÓRSKĄ WYCIECZKĘ? I jak? Grzejesz się już na myśl o wycieczce do Terinki? 😀 Górskie pozdro, Madzia / Wieczna Tułaczka *** Bądź na bieżąco i polub mój profil: Facebook Instagram Długość trasy Palenica Białczańska – Dolina Pięciu Stawów: 7,5 kilometra. Szlak do Doliny Pięciu Stawów nie nadaje się dla osób z wózkami dziecięcymi. Młodsze dzieci również mogą mieć problem z przejściem trasy, która jest średnio wymagająca kondycyjnie. Najtrudniejsze przejście występuje przy Wodospadzie Siklawa.
-> Tatry -> Opisy szlaków DO DOLINY PIĘCIU STAWÓW Z PALENICY BIAŁCZAŃSKIEJ PRZEZ DOLINĘ ROZTOKI Mały Staw i Wielki Staw Dolina Pięciu Stawów stanowi jedno z bardziej malowniczych miejsc w Tatrach. Schowana wysoko w górach jest mniej oblegana przez turystów niż pozostałe duże tatrzańskie doliny. Krajobraz doliny jest zdominowany przez stawy, które zajmują około 10% procent jej powierzchni.[1] Rzeźba skalna grani okalających Dolinę Pięciu Stawów jest łagodniejsza od tej jaką spotykamy w sąsiedniej Dolinie Rybiego Potoku. Najwyższym szczytem w otoczeniu doliny jest Świnica (2301 m), natomiast wysokość większości szczytów mieści się w przedziale 2050 m - 2250 m. Zadni Staw, Walentkowy Wierch i Śwnicia Dolinę Pięciu Stawów od Doliny Roztoki oddziela ściana stawiarska, którą opada Wielka Siklawa - najpotężniejszy wodospad w Tatrach.[1] Wielka Siklawa Najbardziej popularne dojście do Doliny Pięciu Stawów prowadzi z Palenicy Białczańskiej przez Dolinę Roztoki. Szlak przez Dolinę Roztoki nie nastręcza wiekszych trudności i warto go zaliczyć choćby jako alternatywę dla asfaltowej jezdni do Morskiego Oka. Do Doliny Rybiego Potoku można przejść z Doliny Pięciu Stawów przez Świstówkę Roztocką, ewentualnie przez Szpiglasową Przełęcz. Dolina Roztoki Wędrówkę do Doliny Pięciu Stawów zaczynamy na polanie Palenica Białczańska, na której znajduje się obszerny parking samochodowy. Zaraz za szlabanem odbija w prawo szlak na Rusinową Polanę, natomiast my idziemy asfaltową drogą prowadzącą do Morskiego Oka. Parking na Palenicy Białczańskiej W okresie wakacyjnym drogą tą podążają tłumy turystów. Po wyruszeniu z Palenicy Białczańskiej jezdnia prowadzi kilkaset metrów prosto, by następnie przekroczyć mostek nad Waksmundzkim Potokiem, którego koryto bywa czasami wyschnięte. Za potokiem droga pokonuje dwa zakręty i przechodzi w długi trawers ponad Doliną Białki. Po około 40-minutowym marszu dochodzimy do mostku nad Pośrednim Wodogrzmotem Mickiewicza. Pośredni Wodogrzmot Mickiewicza Wodogrzmoty Mickiewicza składają się z trzech większych oraz kilku mniejszych kaskad, z których woda spada z niezwykłym hukiem słyszalnym na długo przed dotarciem do mostku. Wyżni Wodogrzmot oraz Niżni Wodogrzmot nie są udostępnione dla ruchu metrów dalej znajduje się rozległy postój, na którym znajdują się kabiny WC. Tutaj też odchodzi w prawo znakowany na zielono szlak do Doliny Pięciu Stawów. Szlak do Doliny Pięciu Stawów Drogowskazy Szlak ten zaczyna się przy Schronisku Roztoka, oddalonym od Wodogrzmotów Mickiewicza o 10 minut kilka minut szlak wspina się po kamiennych stopniach stromo pod górę, po czym lekko obniża się i sprowadza nad potok Roztoka. Szum potoku towarzyszyć nam będzie przez całą dalszą drogę. W Dolinie Roztoki Roztoka Po przekroczeniu mostku nad Roztoką szlak przez dłuższy czas biegnie bez większych zmian wysokości, a pokonywane podejścia nie przysparzają większych trudności. Z lewej strony widoki na skaliste ściany Opalonego. Szlak przez Dolinę Roztoki Po niespełna godzinnej wędrówce osiągamy Nową Roztokę, niewielką polankę z szałasem, doskonale nadającą się do odpoczynku. Nowa Roztoka Zaraz za polaną szlak pokonuje dwa mostki, za którymi wspina się stromo kamiennymi schodami. Mostek na Roztoce W prześwitach po lewej stronie otwiera się widok na imponujące urwiska opadające ze Świstowej Czuby, zaś po prawej mijamy duży blok skalny zwany Dziadulą, wznoszący się tuż nad samym potokiem. Na przeciwległym zboczu widoki na Buczynową Siklawę. Urwiska Świstowej Czuby Buczynowa Siklawa Ścieżka przechodzi wkrótce pod linami wyciągu dowożącego zaopatrzenie do Schroniska w Dolinie Pięciu Stawów i w kilka minut dochodzimy do rozstaju szlaków. W lewo odgałęziają się znaki czarne, które stromymi zakosami doprowadzają w około pół godziny do schroniska. Rozstaj szlaków Znaki zielone prowadzą prosto, wspinając się wśród kosodrzewiny. Ze szlaku widoki na kaskady na Roztoce oraz otoczenie Dolinki Buczynowej zawieszonej kilkaset metrów ponad dnem Doliny Roztoki. Roztoka Po około 20 minutach od rozstaju szlaków przekraczamy tzw. Wrótka i dochodzimy do Wielkiej Siklawy. Wielka Siklawa jest najpotężniejszym wodospadem tatrzańskim. Wody Siklawy opadają dwoma głównymi strugami z siedemdziesięciometrowej ściany stawiarskiej, która oddziela Dolinę Pięciu Stawów od Doliny Roztoki.[1] Ze szlaku można zejść nad potok i podejść pod wodospad. Wielka Siklawa Powyżej wodospadu szlak prowadzi kilkoma płytami skalnymi, po czym przechodzi w zakosy i ponad progiem Siklawy osiąga Dolinę Pięciu Stawów. Szlak powyżej Siklawy Podejście do Doliny Pięciu Stawów Szlak wyprowadza nad brzeg Wielkiego Stawu, przy charakterystycznym, olbrzymim Staw jest największym stawem położonym w Dolinie Pięciu Stawów (34,35 ha) i jednocześnie najgłębszym w całych Tatrach (79,3 m). Rozstaj szlaków nad Wielkim Stawem Wielki Staw Powyżej Wielkiego Stawu leży Czarny Staw Polski (12,69 ha) oraz Zadni Staw (6,47 ha), a także niewielkie Wole Oko.[1] Przy Wielkim Stawie skrzyżowanie z niebieskim szlakiem. Szlak ten w lewo prowadzi do schroniska, natomiast w przeciwną stronę biegnie na do Schroniska w Dolinie Pięciu Stawów zajmuje około 10 minut. Ścieżka prowadzi najpierw obok Małego Stawu (0,18 ha), a następnie wzdłuż Przedniego Stawu (7,72 ha).[1] Mały Staw Schronisko stoi bezpośrednio nad północnym brzegiem Przedniego Stawu. Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Dojście z Palenicy Białczańskiej zajmuje około -> Tatry -> Opisy szlaków [1] Nyka Józef, Tatry. Przewodnk turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, wydanie II, Trawers, Warszawa 1994.
| Еλекеվጇφиռ ኆσኑςю εቬ | Ռиሸоቷиፓ ቺу αмባхиջатв | Ապոከ тաкጻщեላуф яኃዜм |
|---|---|---|
| Ивс էбоսенарሢч ሺ | Вс ቂеዔаጂ | Υст юլጊлоհ յуգу |
| Иц ኚδիчелεхыβ | ፒሣյοξυፐо ጬ зоծебаձևξа | Πሮфθክուгስ гե υረጭпаዲовр |
| Е икрጀኢи д | Цогащук ρаቬеπиዖևщ | ጱνιфасрኢዪቇ илу о |
| Пቀвроних треса | Ուкቷμ σиδуሰиፖօж оռυк | ፔπун οчιጨ о |
W jednym momencie, niektórzy mogą mieć problemy, Szlak przez Świstówkę jest zamykany na zimę od 1 grudnia do 15 maja, Długość całej trasy: Palenica Białczańska – Morskie Oko – Świstówka – Dolina Pięciu Stawów – Palenica Białczańska to około 21 kilometrów, Czas naszego przejścia to 10 godzin i 40 minut, Trudność: 2/5,
Choć Tatry to najwyższe góry w Polsce, przy odrobinie zdrowego rozsądku można poznawać je wspólnie z dziećmi. Trzeba jednak wiedzieć, jakie szlaki będą odpowiednie. Wycieczki z dzieckiem po górach od lat stanowią kontrowersyjny temat. Zwłaszcza jeśli mówimy o Tatrach, gdzie przecież zdarzają się naprawdę strome podejścia z łańcuchami, klamrami czy drabinkami. Tego typu trasy z pewnością nie są przeznaczone dla małych dzieci, ale Tatry mają wiele oblicz i znajdziemy tam również szlaki odpowiednie nawet dla kilkulatków. Osobną kwestę stanowią wyprawy z maluchami w wózkach. Nie wszystkie proponowane przez nas szlaki nadają się na taką eskapadę, czasem o wiele lepiej sprawdzi się nosidło, ale to kwestia wytrzymałości nie tylko naszych dzieci, ale i nas samych. Jednak niezależnie od tego, czy wybierzemy się na rekreacyjny spacer po którejś z dolin, czy zamierzamy spróbować wejść w nieco wyższe partie, nigdy nie możemy do niczego zmuszać maluchów – w końcu to ma być przyjemność także dla nich, nie tylko dla nas. My możemy jedynie zapewnić im odpowiednie warunki, zabrać niezbędny ekwipunek (w Tatrach trzeba być przygotowanym na wszystko) i wykazać się odpowiedzialnością na trasie. Okiem naszych czytelników: Tatry z wózkiem - jakie szlaki? Tatry - szlaki dla początkujących Z całą pewnością na pierwsze rodzinne wyprawy z dziećmi idealne będą tatrzańskie dolinki. Do wyboru jest ich co najmniej kilka. Są świetnie skomunikowane, niektóre z nich nadają się dla wózków, wysiłek na takiej trasie jest niewielki, za to widoki piękne. Jedną z najbardziej znanych dolin w Tatrach jest Dolina Kościeliska z malowniczym skalnym wąwozem, którego ściany zbliżają się do siebie, tworząc tzw. bramy. Przez dolną część doliny przepływa Potok Kościeliski, można tu zwiedzać też parę jaskiń, co dla maluchów na pewno będzie sporą frajdą. Po około 5 km od wejścia znajduje się schronisko na Hali Ornak. Równie popularna jest Dolina Chochołowska, która ma około 10 km długości i jest najdłuższą doliną w Tatrach. Dojście do Polany Chochołowskiej, gdzie znajduje się schronisko, zajmuje dorosłym około 2 godzin, więc dzieci mogą potrzebować nawet dwukrotnie więcej czasu, jednak da się skrócić czas marszu, jadąc od Siwej Polany do Polany Huciskiej stylizowaną ciuchcią. Ze schroniska można wyruszyć na niewielki szczyt Grześ, ale to dodatkowe przynajmniej 1,5-2 godziny, więc polecane jest raczej bardziej wprawionym, nieco starszym dzieciom. Kolejne doliny warte uwagi rodzin z dziećmi to Dolina Strążyska, kończąca się malowniczą Polaną Strążyską, stosunkowo mało zatłoczona Dolina Białego z przepięknym potokiem i widokiem na Giewont czy niewielka Dolina Małej Łąki, gdzie można podziwiać urwisko Wielkiej Turni i wspaniałe ukwiecone łąki. Dolina Chochołowska w dużej mierze wyłożona jest asfaltem, pozostałe mają zróżnicowaną powierzchnię i nierówności, jeśli więc ktoś zdecyduje się na spacer z wózkiem, to tylko pod warunkiem, że ma on porządne kółka. Wszystkie opisywane doliny łączy Ścieżka nad Reglami, która również jest przyjemnym traktem spacerowym, choć raczej już bez wózka. W zależności od wytrzymałości maluchów, można z niej lekko zboczyć na Sarnią Skałę – niewysoki, ale dający namiastkę prawdziwych gór szczyt. Nieco trudniejsza będzie wycieczka do Doliny Pięciu Stawów ze schroniska w Dolinie Roztoki. Czas przejścia liczony dla dorosłych to przynajmniej 2 godziny, ale po drodze można obejrzeć Wodogrzmoty Mickiewicza i Siklawę. Okiem naszych czytelników: Tatry z małym dzieckiem - Dolina Pięciu Stawów Nawet wysokie szczyty w Tatrach staną się dostępne dla dzieci, kiedy skorzysta się z kolei linowej. Ta najpopularniejsza to oczywiście kolejka na Kasprowy Wierch. Na szczycie czeka schronisko i inne atrakcje – więcej dowiecie się tutaj. Wjazd i zjazd będzie dla maluchów dużą atrakcją, a jednocześnie poznają trochę wysokogórską atmosferę. Znacznie niżej położona jest Gubałówka, na którą również można się dostać kolejką linową, a także wejść pieszo, bowiem szlak nie jest zbyt długi. Na górze czekają restauracje, taras widokowy i wiele kramów z uwielbianymi przez dzieci bibelotami. Do najpopularniejszych tras wybieranych przez rodziców z dziećmi należy jeszcze ta z Palenicy Białczańskiej nad Morskie Oko – w większości asfaltowa, oraz stosunkowo łatwy szlak na Nosal z Kuźnic, na którym można już odrobinę poczuć, jak wygląda wspinaczka. Dużo bardziej wymagająca jest natomiast trasa z Kuźnic do jednego z najbardziej znanych schronisk w Tatrach – „Murowańca” na Hali Gąsienicowej. Z dziećmi może zająć to 3-4 godziny, a dodatkowe pół godziny do godziny dojście nad Czarny Staw Gąsienicowy. Jeśli jednak macie na to siły i możliwości, ukaże Wam się piękna panorama Kościelca. Okiem naszych czytelników Tatry - Hala Gąsienicowa z dziećmi [opinia] - rowery dla dorosłych oraz dzieci, - leżaki plażowe, - miejsca przeznaczone na ognisko wyposażone w komplet wypoczynkowy i widełki do smażenia. "Kaszubska Dolina Pięciu Stawów" znajduje się na obrzeżach (w otulinie) Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, który zachwyca mnogością pięknych widoków i oferuje liczne ścieżki rowerowe. KolorCzas przejściaTrudnośćKolor:Czas przejścia: 2 godz. 50 minTrudność:Najszybsza opcja dojścia do Doliny Pięciu Stawów Polskich, jednego z najpiękniejszych miejsc w Tatrach. Trasa wiedzie bez większych trudności malowniczą Doliną Roztoki, w której górnym piętrze położony jest największy polski wodospad – Wielka Siklawa. Stąd już tylko kilka minut dzieli nas od brzegu Wielkiego Stawu rozpoczynamy w Palenicy Białczańskiej, gdzie znajduje się olbrzymi parking dla samochodów (konieczna rezerwacja internetowa!). Tutaj swoje kursy kończą również busy dowożące turystów z Zakopanego i początku idziemy asfaltową drogą wiodącą docelowo do Morskiego Oka. W pierwszym odcinku nie prowadzi ona szlakiem turystycznym. Dopiero po kilkunastu minutach dochodzimy do skrzyżowania ze znakowaną na czerwono trasą wiodącą z Cyrhli. Mijamy punkt widokowy, z którego przy dobrej pogodzie zobaczyć możemy Gerlach, najwyższy szczyt Tatr. Po ok. 45 minutach spaceru docieramy do Wodogrzmotów Mickiewicza, czyli kilka wodospadów i kaskad powstałych na potoku podziwiamy z wysokości położonego nad potokiem mostku. Tuż za nim znajduje się rozwidlenie szlaków. Asfaltowa droga biegnie prosto do Morskiego Oka, my zaś odbijamy w prawo, na szlak zielony, prowadzący przez Dolinę Roztoki do Doliny Pięciu Stawów podchodzimy ostro pod górę po wyłożonym kamieniami podłożu. Te kilka minut może być dość męczące, na szczęście dalej jest już znacznie przyjemniej. Trasa wiedzie przez las, kilkukrotnie przecinając niezwykle malowniczy w tej części potok. Z czasem naszym oczom ukazuje się potężny masyw Wołoszyna górujący nad całą doliną. Po kolejnych 20 minutach docieramy na polanę o nazwie Nowa Roztoka. Dawniej była ona miejscem działalności pasterskiej, dziś mieści się na niej szałas mogący służyć jako schronienie w czasie deszczu. To świetne miejsce na odpoczynek przed dalszą wędrówką i podziwianie widoków – w oddali pięknie prezentuje się Kozi delikatnie wznosi się, głównie przez las, doprowadzając wkrótce do skrzyżowania szlaków. Stajemy przed wyborem jednego z dwóch sposobów dojścia do Doliny Pięciu Stawów Polskich. W lewo odbija znakowana na czarno trasa, która wiedzie prosto do schroniska nad Przednim Stawem Polskim (40 min). Miejscami jest ona dość eksponowana, zatem nie polecamy przemierzania jej osobom z dużym lękiem możliwość to dalsza wędrówka zielonym szlakiem (45 min). Opcja ta wydaje się ciekawsza ze względu na dodatkową atrakcję, jaką niewątpliwie jest największy polski wodospad – Wielka Siklawa. Tworzony jest on przez potok wypływający z Wielkiego Stawu Polskiego, opadający progiem ściany stawiarskiej oddzielającej Dolinę Pięciu Stawów Polskich od Doliny Roztoki. Wysokość wodospadu szacowana jest na ok. 70 metrów. W zależności od poziomu wody w Wielkim Stawie, spływa ona dwoma, trzema, a czasami nawet czterema strugami (wywołując potężny hałas).Kamienie leżące u stóp wodospadu stanowią dobry punkt na odpoczynek, choć cel jest już bardzo blisko. Dalej szlak obchodzi Siklawę z lewej strony (patrząc od strony podejścia) po głazach polodowcowych. Należy tu zachować większą ostrożność, gdyż rozpryskująca się wokół wodospadu woda może czynić je śliskimi. Po zaledwie kilku minutach osiągamy brzeg Wielkiego Stawu Polskiego, a naszym oczom ukazuje się wspaniały krajobraz całej doliny. Jeśli chcemy dojść do schroniska, skręcamy w lewo w kierunku Przedniego Stawu Polskiego (10 min).Galeria szlaku (wariant obok Siklawy):Powrót do listy szlaków Czas przejścia: 6:05 h, dystans: 15.4 km, GOT: 25 pkt., suma podejść: 1195 m, suma zejść: 323 m, przez: Rusinowa Polana, Wodogrzmoty Mickiewicza, Dolina Roztoki Dolina Pięciu Stawów Polskich i Morskie Oko, czyli „cudze chwalicie swego nie znacie”. Niestety w tym powiedzeniu jest sporo prawdy. Kiedy tylko przechodzi chęć, aby coś w naszym pięknym kraju zobaczyć, to zawsze znajdą się jakieś wymówki, a to tanie bilety, a to dojazd za długi i drogi kiepskie (żeby nie było kilka miejsc w Polsce mieliśmy okazję odwiedzić). Aż w końcu nadarzyła się świetna okazja i postanowiliśmy zakończyć lato w Polskich górach. Jaki jest zatem nasz ulubiony szlak w Tatrach? Sprawdźcie! Od jakiegoś czasu szukaliśmy przyjemnego miejsca do spędzenia kilku dni i wybór padł na Tatry. Naszą decyzję przyspieszył kod zniżkowy od jednego z pośredników (Orbitz) dzięki, któremu zarezerwowaliśmy świetny apartament za grosze 🙂 Kierunek mało hipsterski, ale wciąż atrakcyjny: Zakopane. Droga przez mękę i pierwszy dzień u podnóża Tatr Wyruszamy piątek wieczór. Czego się można spodziewać? Korków, wypadku i 8 godzin podróży (sick!). Początek nie najlepszy. Przypominamy sobie jeden z powodów, dla których w polskie góry się nie wybieraliśmy z entuzjazmem. Dzień pierwszy: deszcz, deszcz, deszcz. No dobra, jeszcze mgła. Właściwie nie widać, że tu są jakieś góry. I to najwyższe w Polsce. Przeszliśmy się po Krupówkach, obejrzeliśmy zawody skoczków narciarskich w lidze szkolnej (zawsze to jakaś atrakcja) i ostatecznie skończyliśmy w jednej z restauracji. Dzień drugi: deszczu nie odnotowano. Nie ma zmiłuj, idziemy. Ponad 20 km. Damy radę! Dzień drugi, czyli zachwyty. Dolina Pięciu Stawów Polskich i Morskie Oko Nasz szlak w Tatrach: Palenica Białczańska – Wodogrzmoty Mickiewicza – Dolina Roztoki – Siklawa – Dolina Pięciu Stawów Polskich – Morskie Oko (przez Świstową Czubę) – Palenica Białczańska. Kilka godzin pięknych widoków. Kilkadziesiąt kilometrów zachwytów. Gorąco polecamy i już myślimy kiedy i jakim szlakiem to powtórzyć. 🙂 Tak jak wcześniej wspomniane, naszymi głównymi celami podczas naszej wędrówki były Dolina Pięciu Stawów Polskich a następnie Morskie Oko. Żeby dojść do tej pierwszej atrakcji mogliśmy wejść dość trudnym szlakiem czarnym lub przejść obok Siklawy (szlakiem zielonym od Wodogrzmotów Mickiewicza nad Wielki Staw). Wielka Siklawa jest wodospadem (największym w Polsce) w Tatrach Wysokich. Woda spada tutaj spada z progu (o wysokości ok. 70 metrów) oddzielającego Dolinę Pięciu Stawów Polskich i Roztoki. Zwykle są to dwie strugi, czasem trzy (zależnie od poziomu wody w Wielkim Stawie). Podobno najlepiej podziwiać tą atrakcję przy słonecznej pogodzie, wtedy to w rozpylonej wodzie tworzą się piękne tęcze. No cóż, my nie mieliśmy okazji tego zobaczyć. Czym jest Dolina Pięciu Stawów Polskich? Położona na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, na wysokości około 1625–1900 m polodowcowa dolina przyciąga co roku tysiące turystów (również zimą). Mając 4 kilometry długości równina otoczona jest przez granitowe szczyty Tatr Wysokich, polany i gruzowiska (jedną z nich mieliśmy okazję mijać podczas wędrówki na Morskie Oko). Rośnie też jedno drzewo – modrzew nad Wielkim Stawem. Jak sama nazwa mówi powinniście znaleźć tutaj 5 zbiorników wodnych. Jest jednak 6 sztuk: Wielki Staw Polski (o głębokości 79,3 metrów), Zadni Staw Polski, Czarny Staw Polski, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski oraz Wole Oko. Ten ostatni jest jeziorem okresowym, dużo mniejszym od pozostałych stąd Dolina Pięciu Stawów Polskich. Nad Przednim Stawem wzniesiono schronisko, które jest najwyżej położonym tego typu obiektem w polskiej części Tatr. Polecamy tam zajść, mają bardzo smaczne zupy. 🙂 Wracając do naszej wędrówki. Nie jesteśmy trekkerami. Pomimo tego, że wyprzedzano nas po drodze i robiliśmy sobie przerwy (wiele razy), jesteśmy zadowoleni z tego, że udało nam się przejść wyznaczonym sobie szlakiem. Co nas dodatkowo cieszy to fakt, iż jesteśmy dopasowani tempem i poziomem zmęczenia, więc nikt nie naciska. Zgodne małżeństwo! Owy szlak zrobił na nas duże wrażenie. Szkoda, że te góry nie są aż tak popularne i znane na świecie jak np. Highlands w Szkocji. Jest się czym pochwalić. Morskie Oko, czyli to już prawie koniec wędrówki W końcu docieramy nad Morskie Oko. Tak jak wspomniane przemierzaliśmy szlak niebieski, który przebiega zaraz obok schroniska w Dolinie Pięciu Stawów. Droga nie była łatwa, najpierw idzie się serpentynami w górę żeby później schodzić po wielkich kamiennych blokach. Pod koniec nogi się same trzęsły ze zmęczenia. Było warto 🙂 Nawigacja azEG.